بیماری پارکینسون نوزاد - An Overview
بیماری پارکینسون نوزاد - An Overview
Blog Article
سموم: قرار گرفتن در معرض برخی سموم ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش دهد.
پزشک متخصص به حرکت بازوها و پاهای بیمار دقت خواهد کرد و قدرت و تعادل عضلات او را بررسی میکند.
خانه بررسی قاشق ایستا تماس با ما درباره ما مقالات فعالسازی گارانتی کالا فرایند بازگشت کالا مسئولیت اجتماعی سیاست حریم خصوصی آدرس: مشهد - پارک علم و فن آوری خراسان رضوی
ناگفته نماند که مقصود از حرکات ورزشی می تواند ؛ شامل هر یک از موارد پیاده روی ، شنا یا به طور کلی هر نوع ورزشی که برای بیمار راحت است باشد.
برخی از افراد مبتلا به پارکینسون در بلع مشکل دارند. که می تواند منجر به پنومونی آسپیراسیون شود.
از عوارض مصرف داروها می توان به بیاشتهایی ، تهوع ، کاهش حس بویایی ، یبوست و خشکی دهان اشاره کرد. لذا توصیه می شود جهت کاهش عوارض گوارشی دارو همراه با غذا مصرف شود .
درمان بیماری پارکینسون پیشرفته به طور قطع وجود ندارد؛ اما میتوان با استفاده از تعدادی دارو، عمل جراحی و سایر روشهای دیگر برای درمان آن اقداماتی انجام داد که عبارتند از:
درمان بیماری پارکینسون که اختلالی در سیستم عصبی است بسیار حیاتی است چراکه حرکات افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. علائم این بیماری به تدریج خود را نشان میدهد و با بیماری پارکینسون در لرزش کوچک در دست آغاز میشود.
بر اساس تحقیقاتی که انجام شده است، رژیمهای غذایی که دارای آنتی اکسیدان هستند میتوانند در مغز برای جلوگیری از پیشرفت بیماری پارکینسون مفید باشد.
الکترودی نازک که در قسمتی از مغز قرار داده میشود که عامل بُروز علائم است (برای بیشتر بیماران در هر طرف مغز یک الکترود کاشته میشود)
سن : افزایش سن یکی از خطرات ابتلا به این بیماری می باشد. به طور کلی می توان گفت ۳ درصد از افراد ۶۵ سال و بالای ۵ درصد از کسانی که ۸۵ سال هستند در معرض ابتلا به این بیماری می باشند. بیماری پارکینسون اختلال بر سیستم عصبی می باشد که معمولا در افراد مسن دیده می شود. از آنجایی که این عارضه ارثی نیست ، جهش های ژنتیکی به طور تصادفی اتفاق می افتد و اغلب محققان می گویند ترکیب عوامل محیطی و ترکیب ژن ها می تواند در وقوع آن موثر باشد.
هر سال ، محققان علت پارکینسون را بررسی می کنند و اینکه برای جلوگیری از آن چه می توان کرد.
در واقع، درمان قطعی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد و علت اصلی ابتلا به آن شناخته نشده است، اما آن چه که میدانیم این است که؛
مرحلهی متوسط: اغلب در سه تا هفت سال، تغییرات بیشتری در بیمار مشاهده خواهد شد. در اوایل، بیمار ممکن است در انجام کاری نظیر بستن دگمهی پیراهنش دچار مشکل بوده باشد.